اکونومیست در جلد اصلی این هفته خود که مرتبط با ویژه‌نامه فصلی تکنولوژی است به پیشرفت‌های اخیر دانشمندان در به تعویق انداختن پیری پرداخته است...
به نظر می‌رسد دستیابی به اکسیر جوانی نشانه‌هایی از پیشرفت را در خود می‌بیند. مروزه در آمریکا و بریتانیا افرادی که یک قرن زندگی می‌کنند فقط به ۰.۰۳درصد می‌رسد. اما تلاش‌های اخیر می‌تواند جشن تولد ۱۰۰سالگی را به یک نرم تبدیل کند. البته در مسیر دستیابی به این آرزوی دیرینه نیز دغدغه‌هایی وجود دارد. ایده اصلی این است که فرآیندهای پیری را به صورت بیولوژیکی دستکاری کنیم تا طول عمر بیشتر شود؛ اتفاقی که روی حیوانات آزمایشگاهی امتحان شده و جواب داده است. یکی از این روش‌ها، محدود کردن میزان کالری مورد مصرف به کمک برخی داروهاست تا طول عمر بیشتر شود. راه دیگر، دارویی است که سلول‌های «پیرشده» را از بین می‌برد. اینها سلولهایی هستند که فرآیند تکثیر سلولی را ادامه نمی‌دهند، اما به جای از بین رفتن باقی می‌مانند و سلول‌های اطراف خود را دچار مشکل می‌کنند. بنابراین، حذف این سلول‌ها واضحا می‌تواند پیری را به تعویق بیاندازد. برخی تحقیقات همچنین پروسه جوان‌سازی سلول‌ها و بافت‌ها را با تغییراتی در کروموزوم‌ها شدنی ارزیابی می‌کنند. بنابراین، یک فرد ۶۵ساله می‌تواند سلولی را تولید کند که در بدن یک فرد ۲۰ساله وجود دارد. با این حال، یک دغدغه مربوط به محدودیت ظرفیت مغز می‌شود. مساله‌ای که بعضا امیدهایی نسبت به هوش مصنوعی برای رفع آن مشکل وجود دارد. اما دغدغه اساسی‌تر این است که هنوز هیچ کدام از این ایده‌ها روی انسان آزمون نشده است. به هر ترتیب، برخی آزمون‌ها روی افراد ۶۰و ۷۰ساله در آمریکا در حال انجام است که می‌تواند امیدواری‌هایی را ایجاد کند.
